ارزیابی میزان انتقال مجدد به دانه ژنوتیپ های گندم نان و دوروم در واکنش به مقادیر نیتروژن

به منظور بررسی اثر مقادیر نیتروژن بر انتقال مجدد مواد ذخیره ای به دانه ژنوتیپ های گندم نان و دوروم این آزمایش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار طی سال زراعی 90-89 انجام شد. کرت اصلی شامل پنج سطح 60، 120، 180 و 240 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و تیمار شاهد (عدم مصرف کود) و کرت فرعی شامل دو ژنوتیپ گندم نان، چمران و 19- 85- s و دو ژنوتیپ دوروم، دنا و بهرنگ بود. نتایج نشان داد که اثر برهمکنش مقادیر نیتروژن و ژنوتیپ بر انتقال مجدد، فتوسنتز جاری و صفات وابسته در سطح احتمال یک درصد معنی دار شد. بیش ترین میانگین انتقال مجدد (30/187 گرم در مترمربع) و کارایی انتقال مجدد (22/0 گرم بر گرم) به رقم دنا با مصرف 60 کیلوگرم در هکتار اختصاص داشت. بیش ترین سهم انتقال مجدد با میانگین 50 درصد به کاربرد 120 کیلوگرم نیتروژن خالص در ژنوتیپ s-85-19 متعلق بود. بیش ترین میزان فتوسنتز جاری (52/737 گرم در مترمربع) به رقم چمران با کاربرد 240 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و بیش ترین کارایی و سهم فتوسنتز جاری به ترتیب با میانگین های 73/1 گرم بر گرم و 75/89 درصد به رقم چمران بدون مصرف کود اختصاص یافت. به طورکلی، با افزایش مقادیر نیتروژن سهم فتوسنتز جاری در عملکرد دانه افزایش و سهم انتقال مجدد کاهش یافت. در بین ژنوتیپ های مورد مقایسه رقم چمران بیش ترین میزان، کارایی و سهم فتوسنتز جاری و عملکرد دانه را به خود اختصاص داد.